Ουσία αντί τεχνασμάτων

του Κώστα Ιορδανίδη

Σε περιόδους παρακμής, όταν οι βασικές συντεταγμένες του συστήματος κλονίζονται επικίνδυνα, επιστρατεύονται τεχνάσματα και ένα εξ αυτών είναι η προσπάθεια αναστηλώσεως της «δεξιάς» φυσιογνωμίας της Νέας Δημοκρατίας. Το εγχείρημα άρχισε με τον ανασχηματισμό και την τοποθέτηση κάποιων ανάρθρων σε κυβερνητικά και άλλα αξιώματα, προς αναχαίτιση της εξόδου των δεξιών ψηφοφόρων από τη Ν.Δ.

Κάτι ανάλογο μελετάται και για το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Αμύνης, που αναμένεται να παραδώσει ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος περί τα μέσα Οκτωβρίου, οπότε αναλαμβάνει νέα καθήκοντα ως μέλος της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Διερωτάται κανείς ωστόσο τι σημαίνει «δεξιά» πολιτική στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Προφανώς όχι αύξηση της αντιπαραθέσεως με την Τουρκία, με στόχο τη δημιουργία ψευδοπατριωτικού φρονήματος που θα επανασυσπειρώσει τους δεξιούς ψηφοφόρους. Οι Ελληνες δεξιοί σαφώς δεν διαθέτουν τις καταχθόνιες ιδιότητες των «δημοκρατικών», αλλά δεν είναι ηλίθιοι.

Αντιλαμβάνεται κανείς την αμηχανία του κ. Αντώνη Σαμαρά που αναδείχθηκε στην ηγεσία της Ν.Δ. πρωτίστως από τους οπαδούς της λαϊκής δεξιάς και επί της αρχηγίας του οι δεξιοί αυτομόλησαν προς διάφορες κατευθύνσεις και κυρίως προς τη Χρυσή Αυγή. Η «στρατηγική» του Παναγιώτη Μπαλτάκου κατέληξε σε τραγέλαφο. Η διεύρυνση προς τα δεξιά με την ένταξη τριών πρώην βουλευτών του ΛΑΟΣ είναι αμφίβολο εάν απέφερε κάτι περισσότερο από μερικές εκατοντάδες ψήφους. Μία νέα κίνηση προς την κατεύθυνση αυτή θα έχει τα πλέον αντιπαραγωγικά αποτελέσματα.

Ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης και οι βουλευτές του κόμματός του υπήρξαν επί σειράν ετών από τους πλέον λυσσώδεις πολεμίους της κυβερνήσεως του κ. Κώστα Καραμανλή, που -προς μεγάλη θλίψη των ενδοπαραταξιακών του αντιπάλων και του οικονομικού κατεστημένου που ανέδειξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ- αποτελεί σημείο αναφοράς για τη συντριπτική πλειονότητα των συντηρητικών πολιτών αυτής της χώρας.

Η αναστήλωση της «δεξιάς» φυσιογνωμίας της Ν.Δ. δεν είναι δυνατόν να γίνει επικολλώντας φιγούρες συνοικιακού θεάτρου σκιών στον βασικό κορμό της συντηρητικής παρατάξεως. Δεν είναι βέβαιο ότι είναι καν εφικτή στις παρούσες συνθήκες. Το πρόβλημα που ανέκυψε με την αυτομόληση των δεξιών ψηφοφόρων της Ν.Δ. είναι εξαιρετικά περίπλοκο. Ας μη λησμονούμε ότι ένας πολιτικός του Κέντρου, ο κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, επέτυχε τον επαναπατρισμό της αντικαραμανλικής δεξιάς στη Ν.Δ, ασχέτως εάν στη συνέχεια διάφορες αστοχίες δημιούργησαν νέο ρήγμα στο κόμμα, τις οποίες επούλωσε μετά πολλού του κόπου ο κ. Κώστας Καραμανλής.

Τα πολιτικά κόμματα έχουν μεγάλη ανθεκτικότητα, αλλά υπάρχει κίνδυνος εξαερώσεώς τους όταν η ηγεσία τους προκαλέσει αλόγιστα ή εξ ανάγκης τον σκληρό τους πυρήνα. Παράδειγμα προς αποφυγήν, το ΠΑΣΟΚ. Ας συνεχίσει η κυβέρνηση λοιπόν αυτό που θεωρεί ότι είναι η αποστολή της. Η αναστήλωση της παρατάξεως δεν είναι θέμα του παρόντος. Είναι υπόθεση ουσίας και όχι τεχνασμάτων.

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Να αποκτήσουμε ξανά το Ηθικό Πλεονέκτημα

Η εκδίκηση του Οδυσσέα (Christoffer Wilhelm Eckersberg)

του Γιάννη Πήλιουρα

Στην εποχή της οικονομικής κρίσης ένα από τα αξιώματα που υπερίσχυσε στην πολιτική ζωή του τόπου ήταν ότι οι ιδεολογίες πεθαίνουν μπροστά στη διαχείριση των προβλημάτων της κοινωνίας. 

 Η ιστορική πορεία του δεξιού χώρου στη χώρα μας, μας επιτρέπει να ισχυριζόμαστε το αντίθετο. Κάθε ιστορική στιγμή που τα πράγματα ήταν δύσκολα, ο χώρος της Δεξιάς αναλάμβανε το δύσκολο ρόλο της σωτηρίας της πατρίδας μας είτε πριν από πολέμους είτε μετά από την Δικτατορία είτε μετά από διακυβέρνηση δεκαετιών του ΠΑΣΟΚ.

Η επιλογή της κοινωνίας εδράζεται στα στέρεα θεμέλια της ιδεολογίας που στηρίζεται η ευρύτερη Δεξιά παράταξη όλα αυτά τα χρόνια: αγάπη για την Πατρίδα, πίστη στην Ορθοδοξία, περιφρούρηση του θεσμού της Οικογένειας.

Τα παραπάνω καθρεφτίζουν και την ποιότητα των ανθρώπων που επιλέγουν να εκπροσωπούνται από αυτή την παράταξη: Νοικοκυραίοι που ζουν από την δουλειά τους αυτοί και οι οικογένειές τους. Σ’ αυτούς πρέπει να απευθυνόμαστε, αυτούς πρέπει να πείθουμε για τις θέσεις μας.

 Ο δικός μας κόσμος βιώνει καθημερινά την φορολογική και οικονομική αδικία. Δεν την βιώνουν ούτε οι απατεώνες των πράσινων δεκαετιών που παραμένουν ελεύθεροι κρύβοντας τα κλοπιμαία στο εξωτερικό ούτε οι αμετανόητοι τζαμπατζήδες της Αριστεράς.

 Κάποιοι κατάφεραν να ενοχοποιήσουν αυτό τον κόσμο μιλώντας για λαϊκισμό. Θέλησαν να τον ενοχοποιήσουν γιατί ο ψυχρός λογιστικός τρόπος σκέψης τους δεν χώραγε στα τεφτέρια του λαού. Γίναμε έρμαια του λογιστικού κινδύνου και των αριθμών, ξεχνώντας ότι αυτό που προέχει είναι η προστασία της ελληνικής οικογένειας.

 “Για την σωτηρία της Πατρίδας” η Παράταξη έκατσε στο ίδιο τραπέζι με τους θύτες της καταστροφής. Στρογγύλεψε το λόγο της για να μην παρεξηγηθούν οι εταίροι που έπαιρναν μέρος στα φαγοπότια των εξοπλιστικών, του Χρηματιστηρίου και των παράνομων διορισμών. Έδωσε βήμα σε πολιτικούς που σε άλλες χώρες θα είχαν ήδη μπει ισόβια. Έδωσε χάρη σε επιχειρηματίες που μέχρι σήμερα διασκεδάζουν με δημόσιο χρήμα κάνοντας πάρτυ και διακοπές στην Ψαρού. Κυνήγησε τους μαυροφορεμένους για κυνηγετικά όπλα, την ώρα που έβγαζε λάδι τους τρομοκράτες.

Το ηθικό πλεονέκτημα που χαρακτηρίζει την Δεξιά Παράταξη ξεθωριάζει με αυτές τις νοοτροπίες. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ξεφύγουμε οριστικά από τον στρογγυλεμένο πολιτικό λόγο και να εκφράσουμε με σαφή τρόπο τις ιδέες μας.

 Να δείξουμε ξεκάθαρα ότι παραμένουμε πιστοί στην τάξη και την ασφάλεια. Ότι η Δικαιοσύνη αφορά τους πάντες. Ότι η Ελλάδα παραμένει στην ευρωπαϊκή τροχιά διατηρώντας όμως τα χαρακτηριστικά του Έθνους-Κράτους.

Συστράτευση χωρίς πλαίσιο και συγκεκριμένες δεσμεύσεις δεν γίνεται. Τα πυροτεχνήματα τελείωσαν. Ώρα για ουσία!

πηγή: Εθνική Συνδιάσκεψη ΟΝΝΕΔ