Η Διαφθορά στα κόμματα

Του Σάββα Καλεντερίδη*







Η Ντόρα Μπακογιάννη, ως πολιτικό πρόσωπο είναι το σύμβολο του νεποτισμού και της αναξιοκρατίας, ενώ το όνομα της ίδιας και του αδελφού της, Κυριάκου, είναι ταυτισμένο με την υπόθεση της SIEMENS, όχι μόνο λόγω τηλεφωνικών κέντρων, λοιπών ηλεκτρικών συσκευών και όμορων οικοπέδων! Παρόλα αυτά, η κυρία Μπακογιάννη και το κόμμα της, το οποίο, παρά την αρνητική στάση των ψηφοφόρων προς τα μεγάλα κόμματα, δημοσκοπικά δείχνει ότι δεν μπαίνει στη βουλή, τις τελευταίες ημέρες έκανε ίσως την πιο ενδιαφέρουσα πολιτική πρόταση.

Μια πρόταση που αν γίνει αποδεκτή και υλοποιηθεί, είναι δυνατόν να οδηγήσει στην κάθαρση το πολιτικό τοπίο, που άνετα θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς «βούρκο», στον οποίο έχει παγιδευτεί η χώρα και το έθνος. Μιλάμε για την πρόταση της κ. Μπακογιάννη να απαγορευθεί η δανειοδότηση των κομμάτων από τις τράπεζες με νομοθετική ρύθμιση.

Θα πει κανείς ότι ίσως η κ. Μπακογιάννη έχει αποταμιεύσει λεφτά από την εργασία της, με τα οποία θα χρηματοδοτήσει το δικό της κόμμα, και γι’ αυτό κάνει αυτήν την πρόταση. Ανεξάρτητα από τα κίνητρα της προέδρου -άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου γαρ- εμείς οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η πρόταση είναι άκρως ενδιαφέρουσα και θα ήταν ακόμα πιο εθνοφελής αν ζητούσε την πλήρη απαγόρευση των κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Και θα εξηγήσουμε παρακάτω γιατί.

Για την αθλιότητα αυτή, ούτε μια παραίτηση. Τί μπορεί να περιμένει η ελληνική κοινωνία, όταν οι δωρολήπτες της SIEMENS έχουν το θράσος να θέλουν να παίξουν ακόμα το βρώμικο ρόλο που έπαιζαν επί χρόνια στις πλάτες των Ελλήνων φορολογουμένων;

Πάντως, ως αποτέλεσμα της παραπάνω πρότασης-καταγγελίας, είδαμε με χαρά οι αγρίως φορολογούμενοι Έλληνες, ότι επιτέλους φιλοτιμήθηκε ο οικονομικός εισαγγελέας κ. Γρηγόρης Πεπόνης, ο οποίος διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας για να διαπιστωθεί, μεταξύ άλλων, εάν τα δάνεια είναι επισφαλή, αφού δεν είναι βέβαιο ότι τα κόμματα θα εξακολουθήσουν να επιχορηγούνται μελλοντικά ή ότι το ύψος των επιχορηγήσεων θα παραμείνει αμετάβλητο. Να σημειωθεί ότι τα κόμματα λαμβάνουν δάνεια από τράπεζες με εγγύηση τις μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις.

Φυσικά, οι Έλληνες φορολογούμενοι θα ήμασταν περισσότερο ευτυχείς αν ένας εισαγγελέας είχε παρέμβει εγκαίρως στην Proton Bank και τις επισφαλείς δανειοδοτήσεις του επιχειρηματικού ομίλου, ο ιδιοκτήτης του οποίο ήλεγχε την ως άνω τράπεζα, πριν κρατικοποιηθεί, φορτώνοντας στις πλάτες της δύσμοιρης Ελλάδας ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Να σημειωθεί ότι το ύψος των δανειοδοτήσεων του ως άνω ομίλου από άλλες τράπεζες αγγίζει το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Με άλλα λόγια, αν είχε επέμβει εγκαίρως ο εισαγγελέας ή αν έπρατταν σωστά τη δουλειά τους οι κρατικοί λειτουργοί που είναι εντεταλμένοι για τον έλεγχο των τραπεζών, σήμερα θα υπήρχαν στα άδεια ταμεία της χώρας δυο δισεκατομμύρια ευρώ. Και αυτό μόνο από μια περίπτωση.

Είπαμε παραπάνω ότι θα ήταν περισσότερο εθνοφελής η πρόταση της κυρίας προέδρου, αν πρότεινε την απαγόρευση της χρηματοδότησης των κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να εξηγήσουμε γιατί.

Γιατί η χρηματοδότηση των κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό έγινε με σκοπό την οικονομική ανεξαρτησία των κομμάτων και τη θωράκισή τους από το λεγόμενο πολιτικό χρήμα, που είναι η βασική συνταγή της διαφθοράς. Δηλαδή, ο νομοθέτης θεώρησε ότι τα κόμματα, λαμβάνοντας παχυλές χρηματοδοτήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα κλείσουν ερμητικά τις πόρτες τους στους επιχειρηματίες και τα επιχειρηματικά συμφέροντα, και έτσι οι πολιτικοί θα είναι σε θέση να επιδοθούν απερίσπαστοι στον πόλεμο εναντίον της διαφθοράς. Γιατί ας μη γελιόμαστε, η διαφθορά είναι η βασική αιτία της καταστροφής της χώρας.

Όμως, τί κρίμα, η πραγματικότητα διέψευσε τον νομοθέτη, αφού τα κόμματα κράτησαν όλες τις πόρτες ανοικτές. Και αυτή από την οποία έμπαιναν τα λεφτά της κρατικής χρηματοδότησης, και τις άλλες πόρτες, από τις οποίες έμπαιναν τα αργύρια της προδοσίας της χώρας, όπως το δώρο της SIEMENS στο ΠΑΣΟΚ, για το οποίο κανένας εισαγγελέας δεν έπραξε τα δέοντα, τουλάχιστον σύμφωνα με αυτά που γνωρίζουμε δημόσια!

Έτσι, αντί τα κόμματα να είναι ζωντανοί οργανισμοί, στελεχωμένοι με τα καλύτερα μυαλά και τους πιο ηθικούς και αδιάφθορους πολιτικούς, για να οδηγήσουν τη χώρα στο δρόμο της προόδου και της αξιοπρέπειας, κατήντησαν να είναι -στην καλύτερη περίπτωση- μηχανισμοί που απλά καταναλώνουν τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, χωρίς κανέναν έλεγχο με βάση το δημόσιο λογιστικό, αφού πρόκειται για δημόσιο χρήμα.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, τα κόμματα και οι συγγενείς πρώην πρωθυπουργών, έκαναν και τα περίφημα ιδρύματα, τα οποία διεκδικούν και λαμβάνουν κι αυτά αξιόλογα ποσά από τον κρατικό κορβανά, για να φιλοξενούν και να χρηματοδοτούν εκείνους που δεν «χωρούν» στο υπαλληλικό προσωπικό των κομμάτων. Για επιστημονικό έργο, ούτε λόγος, αφού διαφθορά, ανηθικότητα και επιστημονικό έργο, δεν χωρούν κάτω από την ίδια στέγη.

Με άλλα λόγια, τα κόμματα και τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών, στην από κάθε άποψη πτωχευμένη Ελλάδα μας, αντί να είναι η κινητήριος δύναμη της προόδου, της ηθικής και της ευημερίας, έχουν μετατραπεί σε μηχανισμούς γέννησης και αναπαραγωγής της διαφθοράς. Για όσους βιαστούν να μιλήσουν για ισοπέδωση, καλό είναι να ρίξουν μια ματιά στην πιο κατεστραμμένη οικονομία, την πιο υποβαθμισμένη παιδεία και το πιο διεφθαρμένο κράτος της Ευρώπης, «επιτεύγματα» που οφείλονται στους πολιτικούς και τα κόμματα και σε κανέναν άλλον.

Επειδή η ελπίδα δεν τελειώνει ποτέ και επειδή είναι αδιανόητη η λειτουργία της δημοκρατίας χωρίς κόμματα, σ’ αυτή την εξαιρετικά δύσκολη στιγμή, που διακυβεύεται το μέλλον της πατρίδας και του έθνους, ένα από τα πρώτα πράγματα που θα πρέπει να απασχολήσει τους Έλληνες πολίτες, είναι η λειτουργία και η χρηματοδότηση των κομμάτων. Όταν τα μέλη και οι υποστηρικτές αναλάβουν οι ίδιοι τη χρηματοδότηση των κομμάτων, τότε θα αποκτήσουν το δικαίωμα και τη δυνατότητα να ελέγχουν τον τρόπο λειτουργίας και τη διαφθορά. Αν δεν νικήσουμε το τέρας της διαφθοράς στα κόμματα, δεν θα μπορέσουμε να ελέγξουμε το φαινόμενο στο κράτος και την κοινωνία, και το τέρας θα συνεχίζει να καταβροχθίζει το μέλλον μας.

Θάρσειν χρή!

* Ο Σάββας Καλεντερίδης είναι εκδότης του οίκου Ινφο-Γνώμων